- Katılım
- 30 Eyl 2014
- Mesajlar
- 2,979
- Tepki puanı
- 0
- Puanları
- 0
Aziz Kardeşlerim!
Okuduğum ayet-i kerimede Yüce Rabbimiz şöyle
buyuruyor: “Ey Ehl-i Beyt! Allah sizden, sadece
günahı gidermek ve sizi tertemiz yapmak istiyor.”
1
Okuduğum hadis-i şerifte ise Peygamberimiz
(s.a.s) şöyle buyuruyor: “Size iki ağır emanet
bırakıyorum. Birincisi, içinde hidayet ve nur olan
Allah’ın Kitabıdır. Allah’ın Kitabına sımsıkı sarılın!
İkincisi, ehl-i beytimdir. Ehl-i beytime sahip çıkın!
Onlar hakkında size Allah’ı hatırlatıyorum…”
2
Kardeşlerim!
Bugün 10 Muharrem Cuma. Aşure günü.
Muharrem ayı, hicri yılın ilk ayı. Resûl-i Ekrem
(s.a.s)’in “Allah’ın ayı”, “hürmete şayan” olarak
nitelendirdiği ay. Ramazan orucundan sonra en faziletli
orucun kendi içinde bulunduğunu bildirdiği ay.
Muharrem ayı aynı zamanda topyekûn bütün
Müslümanları derin bir acıya gark eden Kerbelâ
hadisesinin yaşandığı aydır. Zira Hicri 10 Muharrem 61
tarihi, Hz. Hüseyin Efendimizin ve çoğu ehl-i beyt-i
Mustafa’dan olan 70 kişinin Kerbelâ çölünde hunharca
katledilerek şehadet şerbetini içtikleri tarihtir. Hz.
Hüseyin ki, Peygamberimiz (s.a.s)’in, “Benim
dünyadaki çiçeğim, reyhanım”3
dediği, “cennet
gençlerinin efendisi”4
olarak tavsif ettiği, Hz. Aliyyü’lMurtaza’nın,
Hz. Fatımatu’z-Zehra’nın yavrusu,
ciğerparesidir. Bu vesileyle şehadetinin 1337. yılını
idrak ettiğimiz şehitlerin serdarı, serçeşmesi, seyyidü’ş-
şüheda Hz. Hüseyin Efendimiz başta olmak üzere
Kerbelâ şehitlerini ve bugüne kadar hak, hakikat, adalet,
ahlâk, erdem ve fazilet için; din, iman, vatan ve millet
için can veren bütün şühedayı rahmet, minnet, şükran,
saygı ve tazim ile yâd ediyorum. Allah bütün
şehitlerimize gani gani rahmet eylesin!
Kardeşlerim!
Dünyanın neresinde olursak olalım, mezhebimiz,
meşrebimiz, kültürümüz, coğrafyamız, dünya
görüşümüz ne olursa olsun, Kerbelâ, İslâm ümmeti
olarak hepimizin ortak acısıdır, ortak hüznüdür, ortak
kederidir. Hele hele neredeyse her evde bir Hasan, bir
Hüseyin, bir Ali, bir Fatıma, bir Cafer, bir Zeynelabidin
bulunduran ve ehl-i beyt sevgisini yüreklerinde her daim
yaşatan aziz milletimizin tüm fertleri bu acıyı
yüreklerinin ta derinliklerinde hissetmektedir.
Kardeşlerim!
Bugün Kerbelâ’nın acısını hissetmek elbette
önemlidir. Bugün Kerbelâ’nın hüznünü yaşamak elbette
muhteremdir. Bugün Kerbelâ’nın elemiyle elemlenmek,
kederiyle kederlenmek elbette muteberdir.
Bugün Kerbelâ şehitleri için gözyaşı dökmek
elbette takdire şayandır. Ancak sadece hüzün, sadece
keder, sadece gözyaşı yeterli değildir.
Bugün bize düşen Kerbelâ’yı doğru okumak ve
doğru anlamaktır. Kerbelâ’yı anlamak, Kerbelâ’dan
ayrılık-gayrılık değil; birlik-beraberlik çıkarmaktır.
Kerbelâ’dan kin, nefret ve öfke değil; sevgi, muhabbet
ve hoşgörü devşirmektir. Kerbelâ’yı anlamak, Hz.
Hüseyin gibi davranmaktır; Hüseyince yaşamaktır.
Onun zulüm ve haksızlık karşısındaki duruşunu
evrenselleştirmektir. Kerbelâ’yı anlamak, yeni
Kerbelâlar yaşanmaması için bu acı hadiseden dersler ve
ibretler çıkarmaktır.
Kardeşlerim!
Her şeyden önce bu elim hadise, zalim ve
zorbaların, heva, heves ve hırsları uğruna, dünyalık çıkar
ve menfaatleri için iman, ahlak, fazilet ve insanlıktan
nasıl uzaklaşabildiklerini göstermektedir.
Ne yazık ki bugün de İslâm dünyasında hala
Kerbelâ’yı doğru anlamayanlar, ısrarla Kerbelâ’nın
kerb-u belasını günümüze taşıyanlar var. Ne yazık ki
bugün de Kerbelâ şehitlerine bu zulmü reva gören
zalimler gibi düşünen, davranan ve yaşayanlar var. Ne
yazık ki bugün de İslâm coğrafyasının her tarafında
çıkar ve menfaatleri için Müslüman kanı akıtanlar var.
Kardeşlerim!
Kerbelâ’yı anlamak, hakkın yanında, hakikatin
yolunda olmak demektir. Kerbelâ’yı anlamak, adalet,
merhamet, ahlâk, erdem ve fazilete sevdalı olmak
demektir. Kerbelâ’yı anlamak, fitne zamanlarında
basiret ve ferasetle hakikati görmek demektir.
Kerbelâ’yı anlamak, Hz. Hüseyin gibi zulme, zalime ve
haksızlığa karşı çıkmak demektir. Kerbelâ’yı anlamak,
Hz. Hüseyin ve arkadaşlarının, uğruna canlarını
verdikleri yolun Muhammed Mustafa (s.a.s)’nın yolu,
Kur’an’ın yolu olduğunu bilmek demektir.
Kardeşlerim!
Hutbeme, Hz. Hüseyin Efendimizin yaptığı bir dua
ile son vermek istiyorum.
Allah’ım! Bizi zalimlerden berî, müminlere velî
eyle!”
1 Ahzab, 33/33.
2 Müslim, Fadâilu's Sahâbe, 36.
3 Tirmizi, Menâkıb, 30.
4
İbn Mâce, Sunne, 11/4.
Okuduğum ayet-i kerimede Yüce Rabbimiz şöyle
buyuruyor: “Ey Ehl-i Beyt! Allah sizden, sadece
günahı gidermek ve sizi tertemiz yapmak istiyor.”
1
Okuduğum hadis-i şerifte ise Peygamberimiz
(s.a.s) şöyle buyuruyor: “Size iki ağır emanet
bırakıyorum. Birincisi, içinde hidayet ve nur olan
Allah’ın Kitabıdır. Allah’ın Kitabına sımsıkı sarılın!
İkincisi, ehl-i beytimdir. Ehl-i beytime sahip çıkın!
Onlar hakkında size Allah’ı hatırlatıyorum…”
2
Kardeşlerim!
Bugün 10 Muharrem Cuma. Aşure günü.
Muharrem ayı, hicri yılın ilk ayı. Resûl-i Ekrem
(s.a.s)’in “Allah’ın ayı”, “hürmete şayan” olarak
nitelendirdiği ay. Ramazan orucundan sonra en faziletli
orucun kendi içinde bulunduğunu bildirdiği ay.
Muharrem ayı aynı zamanda topyekûn bütün
Müslümanları derin bir acıya gark eden Kerbelâ
hadisesinin yaşandığı aydır. Zira Hicri 10 Muharrem 61
tarihi, Hz. Hüseyin Efendimizin ve çoğu ehl-i beyt-i
Mustafa’dan olan 70 kişinin Kerbelâ çölünde hunharca
katledilerek şehadet şerbetini içtikleri tarihtir. Hz.
Hüseyin ki, Peygamberimiz (s.a.s)’in, “Benim
dünyadaki çiçeğim, reyhanım”3
dediği, “cennet
gençlerinin efendisi”4
olarak tavsif ettiği, Hz. Aliyyü’lMurtaza’nın,
Hz. Fatımatu’z-Zehra’nın yavrusu,
ciğerparesidir. Bu vesileyle şehadetinin 1337. yılını
idrak ettiğimiz şehitlerin serdarı, serçeşmesi, seyyidü’ş-
şüheda Hz. Hüseyin Efendimiz başta olmak üzere
Kerbelâ şehitlerini ve bugüne kadar hak, hakikat, adalet,
ahlâk, erdem ve fazilet için; din, iman, vatan ve millet
için can veren bütün şühedayı rahmet, minnet, şükran,
saygı ve tazim ile yâd ediyorum. Allah bütün
şehitlerimize gani gani rahmet eylesin!
Kardeşlerim!
Dünyanın neresinde olursak olalım, mezhebimiz,
meşrebimiz, kültürümüz, coğrafyamız, dünya
görüşümüz ne olursa olsun, Kerbelâ, İslâm ümmeti
olarak hepimizin ortak acısıdır, ortak hüznüdür, ortak
kederidir. Hele hele neredeyse her evde bir Hasan, bir
Hüseyin, bir Ali, bir Fatıma, bir Cafer, bir Zeynelabidin
bulunduran ve ehl-i beyt sevgisini yüreklerinde her daim
yaşatan aziz milletimizin tüm fertleri bu acıyı
yüreklerinin ta derinliklerinde hissetmektedir.
Kardeşlerim!
Bugün Kerbelâ’nın acısını hissetmek elbette
önemlidir. Bugün Kerbelâ’nın hüznünü yaşamak elbette
muhteremdir. Bugün Kerbelâ’nın elemiyle elemlenmek,
kederiyle kederlenmek elbette muteberdir.
Bugün Kerbelâ şehitleri için gözyaşı dökmek
elbette takdire şayandır. Ancak sadece hüzün, sadece
keder, sadece gözyaşı yeterli değildir.
Bugün bize düşen Kerbelâ’yı doğru okumak ve
doğru anlamaktır. Kerbelâ’yı anlamak, Kerbelâ’dan
ayrılık-gayrılık değil; birlik-beraberlik çıkarmaktır.
Kerbelâ’dan kin, nefret ve öfke değil; sevgi, muhabbet
ve hoşgörü devşirmektir. Kerbelâ’yı anlamak, Hz.
Hüseyin gibi davranmaktır; Hüseyince yaşamaktır.
Onun zulüm ve haksızlık karşısındaki duruşunu
evrenselleştirmektir. Kerbelâ’yı anlamak, yeni
Kerbelâlar yaşanmaması için bu acı hadiseden dersler ve
ibretler çıkarmaktır.
Kardeşlerim!
Her şeyden önce bu elim hadise, zalim ve
zorbaların, heva, heves ve hırsları uğruna, dünyalık çıkar
ve menfaatleri için iman, ahlak, fazilet ve insanlıktan
nasıl uzaklaşabildiklerini göstermektedir.
Ne yazık ki bugün de İslâm dünyasında hala
Kerbelâ’yı doğru anlamayanlar, ısrarla Kerbelâ’nın
kerb-u belasını günümüze taşıyanlar var. Ne yazık ki
bugün de Kerbelâ şehitlerine bu zulmü reva gören
zalimler gibi düşünen, davranan ve yaşayanlar var. Ne
yazık ki bugün de İslâm coğrafyasının her tarafında
çıkar ve menfaatleri için Müslüman kanı akıtanlar var.
Kardeşlerim!
Kerbelâ’yı anlamak, hakkın yanında, hakikatin
yolunda olmak demektir. Kerbelâ’yı anlamak, adalet,
merhamet, ahlâk, erdem ve fazilete sevdalı olmak
demektir. Kerbelâ’yı anlamak, fitne zamanlarında
basiret ve ferasetle hakikati görmek demektir.
Kerbelâ’yı anlamak, Hz. Hüseyin gibi zulme, zalime ve
haksızlığa karşı çıkmak demektir. Kerbelâ’yı anlamak,
Hz. Hüseyin ve arkadaşlarının, uğruna canlarını
verdikleri yolun Muhammed Mustafa (s.a.s)’nın yolu,
Kur’an’ın yolu olduğunu bilmek demektir.
Kardeşlerim!
Hutbeme, Hz. Hüseyin Efendimizin yaptığı bir dua
ile son vermek istiyorum.
Allah’ım! Bizi zalimlerden berî, müminlere velî
eyle!”
1 Ahzab, 33/33.
2 Müslim, Fadâilu's Sahâbe, 36.
3 Tirmizi, Menâkıb, 30.
4
İbn Mâce, Sunne, 11/4.
