- Katılım
- 13 Ocak 2011
- Mesajlar
- 6,048
- Tepki puanı
- 1
- Puanları
- 0
Uploaded with ImageShack.us
Uploaded with ImageShack.us
İSTANBUL'UN İLK BELEDİYE OTOBÜSLERİ
İstanbul'un Avrupa yakasında toplu ulaşım amacıyla servise konulan ilk otobüsler, sanıldığı gibi kamu kurumları bünyesinde hizmete girmemiştir. İlk girişim "Boğaziçi Otobüsleri" adı altında kurulan Özel Halk Otobüsleri Şirketi'nin çabalarıyla 1928 yılında; [Taksim-Maçka-Beşiktaş-Yıldız-Yenimahalle] hattında 12 adet özel otobüsün çalıştırılmaya başlanmasıyla gerçekleştirilmiştir.
Bu girişimin ardından "İstanbul Tramvay Şirketi", şehiriçinde muhtelif hatlarda çalıştırdığı tramvay hatlarına destek olması amacıyla, Nisan/1931'de Renault-Scémia marka Fransız yapımı 4 adet belediye otobüsü satın alarak; [Taksim-Harbiye-Nişantaşı-Maçka-Beşiktaş] otobüs hattını açtı ve alınan araçların 3 adedi, adıgeçen hatta servise konuldu. Biri de yedek olarak bekletildi.
Bu hat, kısmen tramvay hatlarıyla çakışık bir güzergâh takip ederek, bir noktadan sonra tramvayların işleyemeyeceği derecede dik bir yol olan Maçka-Akaretler arasını katederek Maçka ile Beşiktaş'ı kestirmeden birbirine bağlıyordu. Servise konulan hat büyük bir kolaylık sağlamıştı. Çünkü Beşiktaş’tan Taksim’e çıkan tramvayların mevcut tek çıkış yolu olan; Akaretler-Dolmabahçe-Kabataş-Fındıklı-Tophane-Karaköy-Voyvoda Caddesi (Bankalar Caddesi)-Şişhane-Galatasaray güzergâhını takip etmeleri, yani uzunca bir istikameti dolanmaları zorunluydu. Zaten bu derece uzun ve zaman alıcı bir hattı. Tramvay İdaresi hiçbir zaman servis plânına almamıştı. Bu iki merkez arasında gidip gelecek olan yolcuların tramvayları kullanmaları durumunda mutlaka Karaköy’de aktarma yapmaları gerekmekteydi. Oysa hizmete giren ilk otobüs hattı, yolcular için her açıdan büyük bir alternatif olmuştu.
Bu hat, bir süre deneme amaçlı olarak çalıştıktan sonra, araçlar başka bir pilot hat uygulaması olan; [Bayazıt-Karaköy] otobüs hattına kaydırıldılar. Renault-Scémia’ların arka sahanlıkları açık olduğu için, güzel havalarda burada seyahat etmek İstanbullular’ın hoşuna gitmişti. Otobüslere; 1-4 arası filo numarası verildi. Bu otobüsler burunlu araçlardı. Şoförün hizasında önde bir kapıları ve arkada sahanlık girişinde de arka kapıları bulunmaktaydı. İki kapı arasında 4 cam mevcuttu.
16 Haziran 1939 tarihinde İstanbul Tramvay Şirketi, 2645 sayılı yasa uyarınca, aynı gün kurulan İ.E.T.T.'ye devredildi. Tramvay Şirketi lâğvedildi. Şirketin sahip olduğu çalışabilir durumda olan 3 adet Renault-Scémia otobüs de böylece devletleştirilmiş oldu. Ancak 1942 yılına dek çalışan bu 3 araç, II. Dünya Savaşı'nın ortalarında başgösteren benzin sıkıntısı, yedek parça teminindeki güçlük ve lastik tekerlek bulamama gibi sorunlar neticesinde 30 Eylül 1942'de servislerden çekilerek hurdaya ayrıldılar.
Son düzenleme:
