1992 Senesinde Concordeye Musallat Olmayım Diye Babam Almişti Bana Bir Tane İzmitte Kuruçeşme Mevkiinde Tepede Bir Bayiiden Ne Gündü O Gün Be
1999 Depremine Kadar Garajdaki Diğer Arabalara Hiç Dokunmamiştir Broadwaye Bile Binmiyordum Ehliyet Alana Kadar Garajda Sevmesi Bile Güzeldi Depremde Ne Yazikki Binanin Altinda Can Verdi Bir O Birde Yakup Gitti Aileden Bizim İçecek Suyumuz Varmiş Yiyecek Ekmeğimiz Çok Şükür Bügünümüze